عَنِ الْفَضْلِ الْکَاتِبِ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الإمام الصادق صلوات الله علیه قُلْتُ فَمَا الْعَلَامَهُ فِیمَا بَیْنَنَا وَ بَیْنَکَ جُعِلْتُ فِدَاکَ؟  قَالَ لَا تَبْرَحِ الْأَرْضَ یَا فَضْلُ حَتَّى یَخْرُجَ السُّفْیَانِیُّ فَإِذَا خَرَجَ السُّفْیَانِیُّ فَأَجِیبُوا إِلَیْنَا یَقُولُهَا ثَلَاثاً وَ هُوَ مِنَ الْمَحْتُومِ.

فضل کاتب گوید: خدمت امام صادق صلوات الله علیه بودم عرض کردم: قربانت گردم، چه نشانه  اى میان ما و شما است حضرت صلوات الله علیه فرمود: اى فضل از جاى خود حرکت نکن تا سفیانى خروج کند، و چون سفیانى خروج کرد بسوى ما روآورید و سه بار این کلام را تکرار کرد و این(خروج سفیانی) از نشانه  هاى حتمى (ظهور حضرت قائم صلوات الله علیه) است.

منابع : الکافی جلد ‏۸  ،  صفحه  ۲۷۴   ، بحار الأنوار (ط – بیروت) ،  جلد‏۴۷، صفحه۲۹۷

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِیَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الْبَرْقِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ دَاوُدَ بْنِ کَثِیرٍ الرَّقِّیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ سلام اللّه علیه عَنْ صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ قَالَ هُوَ الطَّرِیدُ الْوَحِیدُ الْغَرِیبُ الْغَائِبُ عَنْ أَهْلِهِ الْمَوْتُورُ بِأَبِیهِ سلام اللّه علیه.

داود بن کثیر رقّى گوید: از امام کاظم علیه السّلام پرسیدم صاحب الامر کیست؟ فرمود: او طرد شده و تنها و غریب و غائب از خاندان خود و خونخواه پدرش مى‏باشد.

منبع : کمال الدین و تمام النعمه ،  جلد ‏۲ ، صفحه ۳۶۱

قَالَ الْإِمَامِ الْجَوَاد سلام اللّه علیه : أَفْضَلُ أَعْمَالِ‏ شِیعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ.

برترین اعمال شیعه ما انتظار فرج است.

منبع : کفایه الأثر فی النص على الأئمه الإثنی عشر ، صفحه ۲۸۱